Kendime Sitem

Bu aralar hayatla arama mesafe koydum sanırım. Ne bir şey yapasım var, ne birileriyle görüşesim. Ha yapmıyor muyum, elbette tüm gün yurtta oturmuyorum yapıyorum bir şeyler. Ama örneğin iki haftadır okula çok az gidiyorum. Bir derse girip geri döndüğüm çok gün oldu. Üzerimde bir ruhsuzluk, durgunluk var. Çözemiyorum kendimi. Bir sorun var ama ne?
Sanırım kendimi eksik hissediyorum. Ders konusunda istediğim kadar başarılı değilim. İstediğim kadar kitap okumuyorum. İstediğim kadar sanatla ilgilenmiyorum. İnsanlarla ilişkilerim istediğim gibi değil. İstediğim kiloda kesinlikle değilim. Bu istediğim ama olmayan şeyler listesi uzayıp gidiyor. Yani ben kendim edip kendim buluyorum aslında.
Şu anda kabuğuma çekilmiş durumdayım. Bu olay bir süre daha böyle devam edecek gibi. Bakalım...

Neler Oluyor Hayatta?

Yazmayalı uzun zaman olmuş. Önce sınavdan ötürü yazmamıştım ama sınavdan sonra da elim değip yazamadım bir türlü. Zaten pek yazasım da yok işin açığı.

Birikti her şey. Yaptıklarımın çoğunu da unutmuşumdur herhalde. Neyse hatırladığım kadarıyla yazayım.
Bu sene işler benim için iyi gidiyor gibiydi. Derslerime güzel güzel çalışırken bir de baktım bayrama yaklaşmışız. Bayramdan önceki haftasonumu zaten yazmıştım buraya. Evde çalışacağımı düşünerek -nasıl bir mantıksa artık- saldım kendimi.
Eve pazartesi gecesi vardım. Önümde güzel güzel çalışacağım günlerin hayalini kurarak yattım. Ertesi gün erkenden dersimin başındaydım. Fakat anlayamadan günler ışık hızıyla geçti, ben kendimi sadece iki konu çalışmış olarak otobüste buldum. Bayram güzeldi, sorun da buydu. Tüm aile beraberdik, zorunlu olarak yapılan işleri de katarsak zaten sonum kaçınılmazmış. Bir de seneler oldu evde çalışmayalı. Evde ders çalışmayı unutmuşum. Orası benim için çalışma yeri değil artık. Buradan çıkardığım ders, final arasında eve gitme planlarımı iptal etmem gerektiği.
Her neyse, döndükten sonra da çalışamamanın getirdiği kötü ruh haliyle odaklanamadım. Bilmem bir tek ben mi öyleyim, ama vaktim daraldıkça ben de daralıyorum ve son dakika çalışmasıyla kendimi kurtaramıyorum.
Bu arada bir de tiyatroya gittim: Euridice'nin Elleri.
Üff yine yazasım kaçtı. Ben normal değilim sanırım. Normalleşince tekrar yazacağım.

Şitreş

Yarın sınavım ve de bir sürü bir sürü eksiğim vaaar. Aynen şu durumdayım:

Saat:23.00.