Yazmayalı uzun zaman olmuş. Önce sınavdan ötürü yazmamıştım ama sınavdan sonra da elim değip yazamadım bir türlü. Zaten pek yazasım da yok işin açığı.
Birikti her şey. Yaptıklarımın çoğunu da unutmuşumdur herhalde. Neyse hatırladığım kadarıyla yazayım.
Bu sene işler benim için iyi gidiyor gibiydi. Derslerime güzel güzel çalışırken bir de baktım bayrama yaklaşmışız. Bayramdan önceki haftasonumu zaten yazmıştım buraya. Evde çalışacağımı düşünerek -nasıl bir mantıksa artık- saldım kendimi.
Eve pazartesi gecesi vardım. Önümde güzel güzel çalışacağım günlerin hayalini kurarak yattım. Ertesi gün erkenden dersimin başındaydım. Fakat anlayamadan günler ışık hızıyla geçti, ben kendimi sadece iki konu çalışmış olarak otobüste buldum. Bayram güzeldi, sorun da buydu. Tüm aile beraberdik, zorunlu olarak yapılan işleri de katarsak zaten sonum kaçınılmazmış. Bir de seneler oldu evde çalışmayalı. Evde ders çalışmayı unutmuşum. Orası benim için çalışma yeri değil artık. Buradan çıkardığım ders, final arasında eve gitme planlarımı iptal etmem gerektiği.
Her neyse, döndükten sonra da çalışamamanın getirdiği kötü ruh haliyle odaklanamadım. Bilmem bir tek ben mi öyleyim, ama vaktim daraldıkça ben de daralıyorum ve son dakika çalışmasıyla kendimi kurtaramıyorum.
Bu arada bir de tiyatroya gittim: Euridice'nin Elleri.
Üff yine yazasım kaçtı. Ben normal değilim sanırım. Normalleşince tekrar yazacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder